Η πλαγιοδρομία είναι πιθανότατα η πρώτη πλεύση που όλοι μας αρμενίσαμε όταν μαθαίναμε ιστιοπλοΐα. Η πλεύση που μάθαμε να ρυθμίζουμε το πανί μας και να ελέγχουμε το σκάφος μας. Αργότερα, ξεκινήσαμε να τρέχουμε όρτσα-πρίμα και ίσως να σταματήσαμε να δίνουμε την αξία που πρέπει στην πλαγιοδρομία. Σαφώς τρέχοντας όρτσα-πρίμα, τρέχουμε αγώνες δίκαιους που μετράει η αξία του αθλητή, όμως ακόμα και εκεί, σε μια αλλαγή που δεν μπόρεσε η επιτροπή να προλάβει, θα κληθούμε να ταξιδέψουμε πλαγιοδρομία. Αν πάλι τρέξουμε έναν αγώνα ανοικτής θαλάσσης, πόσες φορές θα τύχει να πάμε κατάορτσα ή κατάπρυμα; Σχεδόν ποτέ. Τα περισσότερα σκέλη ή θα είναι πλαγιοδρομία ή θα έχουν ένα μέρος πλαγιοδρομία. Και ενώ ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι ξεκίνησε ένα βαρετό σκέλος που απλά μετρά το ρολόι και «γράφει» το rating του σκάφους, στην πραγματικότητα είναι ένα σκέλος που μπορούν να χαθούν ή να κερδηθούν πολλές θέσεις. Σε καμία περίπτωση δεν είναι πλεύση που επιτρέπεται να χαλαρώσει κανείς. Κάποιες  γενικές σκέψεις προς πλαγιοδρομούντες:

Βλέπε συνέχεια που πηγαίνεις.

Στην πλαγιοδρομία, λίγο η κλίση του σκάφους, λίγο το ρεύμα, λίγο ο κυματισμός, ο εκπεσμός μπορεί να είναι μεγάλος. Αν βλέπεις τον στόχο σου, τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Αν όχι, το Course over Ground του GPS σου πρέπει να δείχνει τον προορισμό σου. Αν όχι, φώναξε τη Λίζα γιατί έχεις ξεκινήσει να κάνεις μπανάνα χωρίς αυτή –και πολλά παραπανήσια μίλια! Καλός οδηγός είναι να τσεκάρεις συχνά και την απόσταση από το rhumb line για να δεις παρόλη την προσπάθειά σου πόσο τελικά έχεις εκπέσει.

Δες τι θα σηκώσεις μπροστά.

Η επιλογή του πλωριού πανιού δεν είναι μια μπορεί απλά να σε κάνει να κερδίσεις ή να χάσεις. Είναι μια που μπορεί να σε κάνει να μην φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου! Θα είναι Genoa; Φλόκος; Ασύμμετρο; Συμμετρικό; Jib top; Και αφού αποφασίσεις τον τύπο του πανιού, μετά ξεκινάς να ψάχνεις τετραγωνικά και σχήμα. Φυσικά το σκέλος της πλαγιοδρομίας έχει ξεκινήσει από το λιμάνι που πρέπει να έχεις δει την πρόβλεψη του καιρού, να ξέρεις με βάση τις πορείες στις πόσες μοίρες θα έχεις τον αέρα και να ξέρεις καλά το range των διαθέσιμων πανιών σου. Το συναίσθημα να χρειάζεσαι ένα πανί και αυτό να ξεκουράζεται στην αποθήκη είναι…απερίγραπτο! Επειδή πολλές φορές η αλλαγή στην πλαγιοδρομία δεν είναι κάτι εύκολο, ειδικά με κακό καιρό, πρέπει από την αρχή να κάνεις σωστή επιλογή ενός πανιού που θα σε πάει σωστότερα για την περισσότερη ώρα. Να πρέπει να αλλάξεις μόνο αν κάτι αλλάξει δραστικά. Κάνοντας ένα μεγάλο σκέλος με λάθος πανί, θα σου ροκανίζει συνέχεια δευτερόλεπτα στον χαριζόμενο και θα κλάψεις στον τερματισμό. Μίλα με τον ιστιοράπτη σου και μάθε καλά τα πανιά που έχεις.

Ρύθμισε. Συνέχεια.

Το άθλημα έχει πολύ δουλειά. Ακόμα περισσότερη όταν ο αέρας είναι στο πλάι. Πνιγμένο μπαλόνι, μπαλόνι με λάθος σχήμα ή μπαλόνι που δεν το δουλεύεις είναι μεγάλες μάστιγες. Εξίσου δύσκολο είναι και το πιο κλειστό σκέλος που θα έχεις επάνω genoa. Μόλις ανοίξει η πλεύση το στοίχημα παίζεται στο πόσο καλά μπορείς να ελέγξεις τον αετό σου. Θα χρειαστείς σίγουρα κουρέα. Ίσως δεύτερο κουρέα. Μπαστέκες. Σκότες. Βίτζια. Μανέλες. Να είσαι σίγουρος ότι τα έχεις, ότι ξέρεις που είναι και ότι όταν έρθει η ώρα ξέρεις πως θα τα χρησιμοποιήσεις!

Μη μασήσεις στον αέρα.

Στον πολύ αέρα πολλοί φοβούνται το broach ή τη ζημιά. Όμως, αν τηρήσεις μερικούς κανόνες τίποτε κακό δε θα συμβεί και θα έχεις ευχαριστηθεί ένα σκέλος γεμάτο γκάζι και αδρεναλίνη. Τι μπορείς να κάνεις για να έχεις εσύ πάντα τον έλεγχο;

• Κάνε υπομονή. Πόδισε. Πόδισε αρκετά. Μην βιάζεσαι να ορτσάρεις στον προορισμό σου. Δες ότι όλοι κρέμονται και ότι όλα είναι στη θέση τους πριν ορτσάρεις. Με κόσμο στην πλώρη και τους trimmer να παλεύουν, μην ορτσάρεις. Δες ότι κανένα σχοινί δεν είναι μπλεγμένο πριν σηκώσεις μπαλόνι και αφού το σηκώσεις μην ορτσάρεις αμέσως αλλά κάντο σταδιακά ώστε να προσαρμόζεστε όλοι στην πιο πιεστική συνθήκη. Για τον προορισμό σου θα ανησυχήσεις λίγο πιο μετά.
• Λάσκα. Αν δεν έγινε κατανοητό, ΛΑΣΚΑΑΑΑΑΑΑΑ! Πολύ. Γενναιόδωρα. Large! Βάλε σημάδια στο τιμόνι για να βλέπουν οι trimmer πότε έχεις πολύ τιμόνι και βάλε κάποιον να μιλάει ασταμάτητα για τις σπηλιάδες ώστε να γίνονται τα λασκαρίσματα προκαταβολικά και πριν γείρει το σκάφος. Vang και σκότες συνέχεια στο χέρι και δούλεμα αθλητικά. Πολύ αθλητικά! Αφού λασκάρεις και σωθείς, ξεκινάς να παίρνεις ώστε να κερδίζεις σε ταχύτητα. Άλλωστε δεν θες να έχεις τα πανιά σου να βαράνε και να κάνεις τον πανά σου πλούσιο.
• Κλειστά luff πάντα. Αν σηκώσεις ασύμμετρο, το πόδι του τέρμα φέρμα. Αν φοράς συμμετρικό, το σπινακόξυλο πρέπει να είναι χαμηλά (όλο μαζί και από καμπάνα) και να έχεις σοβαρή τάση στο luff.
• Οδήγα δίχως αύριο. Όσο απαγορεύεται στα όρτσα, τόσο στη πλαγιοδρομία με αέρα επιτρέπεται να κάνεις μεγάλες και απότομες τιμονιές. Πρέπει να το κρατήσεις flat. Να ποδίσεις πριν τη σπηλιάδα και να μην μένεις χαμηλά ούτε δευτερόλεπτο αφού το κακό περάσει. Πρέπει συνέχεια να πηγαίνεις γρήγορα γιατί όσο πιο γρήγορα πηγαίνεις, τόσο πιο ψηλά θα μπορείς να σημαδεύεις.

Τέλος, συζητείται η λογική να μην σηκώσει κάποιος μπαλόνι αρχικά και να ξεκινήσει να ψηλώνει ώστε να κάνει το μπαλόνι πιο μετά. Λάθος. Σήκωσέ το και πήγαινε γρήγορα. Μπορεί με ένα σιγόντο να σε βγάλει στο τέλος. Αλλά ακόμα και αν δε σε βγάλει, τι είχες τι έχασες?  Έχεις ταξιδέψει πολύ γρήγορα για πολύ ώρα. Και αν το πιστέψεις… Θα σε βγάλει!