Οι Έλληνες –αν εξαιρέσει κανείς την αρχαία Ελλάδα- δεν είμαστε αθλητικός λαός. Πριν τη δεκαετία που διανύουμε είχαμε μπερδέψει το νόημα της λέξης «φίλαθλος» με αυτόν που ανοίγει κεφάλια στα γήπεδα ή την αράζει μπροστά στην τηλεόραση βλέποντας παιχνίδι μασουλώντας. Αυτός που για πάρτη του ζάλιζε το τετράγωνο κάνοντας τζόκινγκ το απόγευμα δεν ήταν φίλαθλος. Ήταν «πειραγμένος», «αρρωστάκι» ή «αργόσχολος».
Την τελευταία δεκαετία το πράγμα σταδιακά αλλάζει. Λίγο το μάρκετινγκ που έχει γίνει για ένα χέλθι λαιφ-σταιλ, λίγο τα μίντια, λίγο η «κορμάρα» που μας έφαγε τον γκόμενο, οι πλατείες, τα στάδια και οι λοιποί χώροι άθλησης είναι τα απογεύματα γεμάτοι! Οι ναυτικοί όμιλοι από την άλλη, όχι. Παράδοξο για μια χώρα που βρέχεται γύρω γύρω από θάλασσα.
Τι λείπει λοιπόν από το άθλημα;
Δεκέμβριος. Συνήθως μετά τον Νοέμβριο και την γενική συνέλευση της ISAF. Ξανά ακούστηκαν πολλά και διθυραμβικά. Ασχολήθηκαν μέχρι και με την οικολογία και τον πλανήτη… Επίσης για μια ακόμα φορά ευλόγησαν τους ολυμπιακούς, τις αυτές κατηγορίες και τον πρωταθλητισμό. Η ταμπακιέρα όμως είναι άλλη και κανείς δεν την ακουμπά (ή δεν κρίνει ότι είναι ο ρόλος του να την ακουμπήσει): Στον χώρο χρειάζεται νέο branding.
Και για να γίνει αυτό χρειάζεται καλό και συνεχές marketing. Αν το άθλημα γίνει sexy, θα γίνει και μαζικό. Και έτσι θα κινηθεί όλη η βιομηχανία του χώρου: αυτός που πουλάει σκάφη, αυτός που πουλάει πανιά, αυτός που πουλάει νιτσεράδες, αυτός που εκπαιδεύει, αυτός που συντηρεί, αυτός που φτιάχνει καφέ στο εντευκτήριο.
Επίσης, αν γίνει μαζικό θα μπορεί πιο εύκολα να ξεπεταχτεί το ταλέντο που πραγματικά θα αξίζει να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό. Και με ένα μαγικό τρόπο, θα βγαίνει οικονομικά η άσκηση να συντηρηθεί το ταλέντο αυτό στην προσπάθειά του στον πρωταθλητισμό.
Αν και πρέπει κεντρικά να γίνουν κινήσεις ώστε το άθλημα να «τοποθετηθεί» διαφορετικά, στην χώρα μας έχουμε ακόμα μεγαλύτερο δρόμο να διανύσουμε. Με λάθη του παρελθόντος, τη μπράντα του αθλήματος την έχουμε υποβαθμίσει. Έξω το yachting έχει αίγλη. Εδώ;
Ανεξάρτητα όμως με το τι κάνουν έξω, η ζωή μας είναι εδώ και εδώ πρέπει να διορθώσουμε το πράγμα. Ποια στοιχεία πρέπει να φτιάξουμε για να γίνει sexy το άθλημα; Για να το κάνουμε σαν το ποδήλατο, το σκι ή το τρέξιμο;
Μόδα
Είσαι γυναίκα και θέλεις να νιώσεις γυναίκα. Θες μια δραστηριότητα που θα τονώσει τη θηλυκότητά σου. Τι από τα παρακάτω θα διάλεγες;
Και όμως, αν ακολουθήσουμε την περπατημένη άλλων μαζικών αθλημάτων, ακόμα και αν ο ιστιοπλοικός εξοπλισμός δεν είναι και ο πλέον sexy, μπορούμε να ανατρέψουμε το ματσάκι. Εκδηλώσεις από εταιρίες ρούχων αντίστοιχες με τα running events που διοργανόνονται, φωτογραφίες και διαφιμήσεις είναι ικανές να κάνουν το yachting attire να είναι η εμφάνιση που ‘θέλεις να έχεις’.
Social Media
Παραδέξου το: Κάθετί που κάνεις θές να το ανεβάζεις. Το κινητό όμως όταν κάνεις ιστιοπλοία δεν το έχεις καν μαζί σου για να μην το βρέξεις! Αν είσαι ποδηλάτης έχεις μέχρι και gopro στο κράνος σου! Στη προπόνηση του τρεξίματος έχεις βγάλει και 2-3 selfie. Στον αγώνα περισσότερες και ανέβασες και τη διαδρομή που μέτρησε η εφαρμογή στο κινητό σου. Στη γυμναστήριο έκανες check-in στο διάδρομο. Στην ιστιοπλοία; Είναι social media friendly τελικά; Αν είσαι σε μια διοργάνωση που ο διοργανωτής έχει φροντίσει για αυτό, ναι. Αν είσαι σε μια που ο «διοργανωτής» απλά έστησε 3 σημαδούρες, όχι.
Mαζική ενασχόληση
Στα running events, μαζέυεται κόσμος. Πολύς κόσμος. Οι περισσότεροι με εξοπλισμό που…δεν είναι οικονιομικότερος της νιτσεράδας. Αν βάλεις μέσα και το smartwatch, ίσως να έχουν ξοδέψει και περισσότερα. Για αυτούς που κάνουνε σκι, το κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο! Είναι εύκολο να κάνουμε κάτι αντίσοιχο στην ιστιοπλοία; Να προσκαλέσουμε τον κόσμο με μαζικό τρόπο να χαρεί τη θάλασσα; Ένα απόγευμα κάθε εβδομάδα; Αν δεν βρούμε τον τρόπο, και συνεχίζουμε να το θεωρούμε εμείς οι ίδιοι δύσκολο, τότε η πορεία του αθλήματος θα συνεχίσει προς την ίδια… κατεύθυνση.
Να κάναμε ένα workshop να αποφασίζαμε κάποιες κινήσεις; Να τις υποστηρίξουμε κιόλας μετα;