Αν και δεν υπάρχει ακριβής ορισμός, σαν “Generation Z” αναφέρονται όλοι όσοι έχουν γεννηθεί από το 2000 και έπειτα. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η γενιά αυτή έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα καταναλωτικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά που πολλοί αποδίδουν στην υψηλή ενασχόληση με την τεχνολογία αλλά και τον σημερινό γρήγορο τρόπο ζωής. Όποιοι και να είναι οι λόγοι που η γενιά αυτή έχει αναπτύξει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αυτά είναι εκεί, είναι μετρήσιμα και μας αφορούν γιατί η Gen Z αποτελεί τον κύριο σημερινό πελάτη των σχολών ιστιοπλοΐας.

6 πραγματικότητες εκει έξω που αναμορφώνουν τον τρόπο ζωής μας, και που αν δεν τις αφουγκραστούν οι όμιλοι θα μείνουν «εκτός φάσης»:

1. Το όχι παραδοσιακό, δεν είναι πια πρόβλημα. Παντού γύρω μας αναπτύσσονται υπηρεσίες που αντικαθιστούν κραταιούς, παραδοσιακούς τρόπους που οι παλιότερες γενιές είχαν μάθει να χρησιμοποιούν. Το μπουρί του internet που μπαίνει στο σπίτι ή στο κινητό μας είναι ικανό να μας τις δώσει εύκολα και απρόσκοπτα. Και είναι εκεί για να ανατρέψουν τον τρόπο που κάνουμε πράγματα. Ποιος πλέον στέλνει SMS? Όλοι Viber, χωρίς κόστος και με πολύ καλύτερη εμπειρία. Ποιος βλέπει ταινίες με παραδοσιακό τρόπο στη τηλεόραση; Όλοι Netflix και γενικότερα on-demand πλατφόρμες. Όλες αυτές οι εταιρίες πατούν πάνω στα δισεκατομμύρια που δαπανούν οι πάροχοι για να στήσουν υποδομές και δίκτυα επικοινωνιών και με ελάχιστο σχετικά κόστος σερβίρουν φοβερές υπηρεσίες. Γιατί αφορά τους ομίλους; Και οι όμιλοι δαπανούν περιουσίες για υποδομές και σκάφη. Και είναι κολλημένοι σε ένα παραδοσιακό μοντέλο παροχής της υπηρεσίας τους. Της εκπαίδευσης στη θάλασσα. Η νέα γενιά όμως θέλει αμεσότητα. Χρώμα. Δράση. Εμπειρία. Στο χρόνο, και τον τόπο που γουστάρει. Έτσι έχει μάθει. Δε θα μπει σε ένα καλούπι που λέγεται μάθημα το Σαββατοκύριακο. Θα κάνει κάτι άλλο. Αν δούμε τα νούμερα, μάλλον βρίσκει.
2. Τα πάντα, αμέσως. Η γενιά αυτή απαιτεί -γιατί έτσι έχει μάθει- να έχει πρόσβαση αμέσως σε όλα. Να μπορεί να πληρώνει από οπουδήποτε. Να μπορεί να ψάχνει και να βρίσκει οτιδήποτε 24/7. Παλιά πηγαίναμε σε ένα κατάστημα να αγοράσουμε κάτι, δεν το είχε, ρωτούσαμε πότε θα το φέρεις, μας έλεγε και εμείς περιμέναμε. Πλέον αν θες κάτι στις 12 το βράδυ, απλά συγκρίνεις πλατφόρμες και επιλέγεις με ποια θα το έχεις σε λιγότερες ώρες στο κατώφλι σου. Ώρες. Γιατί αφορά τους ομίλους; Γιατί η γενιά αυτή έχει μάθει να οργανώνει τις πληρωμές της όποτε αυτή μπορεί και θέλει. Ψηφιακά και όχι όποτε η γραμματεία είναι ανοικτή. Θέλει να μπορεί να κάνει τα μαθήματα ηλεκτρονικά και στην ώρα που μπορεί και βολεύεται. Θέλει να μπορεί να ρωτήσει κάτι την εξυπηρέτηση πελατών ακόμα και την νύχτα. Αν δε μπορέσει να ρωτήσει και να λύσει την απορία του για τα πανιά ανα πάσα στιγμή, δε θα έχει την εμπειρία από την σχολή που έχει μάθει να έχει από άλλα πράγματα στη ζωή του. Θα κάνει κάτι άλλο. Και αν δούμε τα νούμερα, βρίσκει.
3. Οικονομία της εμπειρίας. Οι καταναλωτές πλέον διαλέγουν μια υπηρεσία, ένα προϊόν, με ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στην end-to-end εμπειρία που έχουν. Ένα παράδειγμα είναι το UBER. Εύχρηστο, ασφαλές και οικονομικό. Σου δίνει επιλογές και έχεις στα χέρια σου μια παγκόσμια και αξιόπιστη λύση για τη μεταφορά σου. Μάλιστα οι έρευνες δείχνουν ότι η Gen Z προτιμά τις εμπειρίες από τα υλικά αγαθά. Δε θα προτιμήσει να αγοράσει ένα παιχνίδι. Θα προτιμήσει να ζήσει μια εμπειρία, και μάλιστα μια εμπειρία για την οποία θα νιώσει περήφανος δείχνοντάς τη στους φίλους του. Γιατί αφορά τους ομίλους; Γιατί αν δεν ανέβουν στο τρένο αυτό και αν δεν προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία στους μαθητές ιστιοπλοΐας σε όλες τις φάσεις της επαφής τους με τον όμιλο, τότε θα βρουν να κάνουν κάτι άλλο. Και αν δούμε τα νούμερα, μάλλον βρίσκουν.
4. Αποσυνδεδεμένοι και όμως πάντα βυσματωμένοι. Η γενιά που γεννήθηκε πιεσμένη από χρόνο χρειάζεται προϊόντα και υπηρεσίες από παρόχους που διαχειρίζονται τον θόρυβο από κάθε διαδικασία. Προϊόντα και υπηρεσίες με τα οποία ο καταναλωτής δεν χρειάζεται να έχει ενασχόληση με κάποια βαρετά πράγματα. Γιατί αφορά τους ομίλους; Γιατί η ιστιοπλοΐα έχει πολλά τέτοια. Ο μαθητής δεν πρέπει να ασχοληθεί να ψάξει να βρει ρούχα ή σωσίβιο. Ούτε καν το βιβλίο. Πρέπει όλα να είναι λυμένα και έτοιμα. Έτσι έχει μάθει. Να βουτά στη δράση. Αργότερα, όταν «αγοράσει» τη «φάση» και δεν τον ενοχλεί πια το να πιάσει και κατσαβίδι, δώστου και αυτό στο χέρι. Στο χέρι όμως. Γιατί θα βρει κάτι άλλο. Και αν δούμε τα νούμερα….ξέρεις.
5. Καθημερινή μαγεία. Οι καταναλωτές της γενιάς αυτής απαιτούν τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αγοράζουν να μαντεύουν το τι θα χρειαστείς και να στο δίνουν πριν ακόμα σκεφτείς ότι το θέλεις. Να προσαρμόζονται και συνέχεια να αναβαθμίζονται. Στις μεγάλες πυρκαγιές στη Καλιφόρνια, όταν δόθηκε εντολή για εκκένωση, οι ιδιοκτήτες Tesla, μπήκαν στα οχήματά τους και με όποιο επίπεδο φόρτισης είχαν, ξεκίνησαν. Προφανώς πολλοί είχαν θέμα να φτάσουν στον προορισμό τους. Την ώρα της οδήγησης, αυτόματα σε όλα τα οχήματα της περιοχής, έγιναν κεντρικά οι απαραίτητες προσωπικές ρυθμίσεις, ώστε να αυξηθεί το range και να φτάσουν είτε στον προορισμό που είχαν βάλει είτε σε κάποιον φορτιστή, που τους τον έδειχνε κιόλας το όχημα. Πλέον αυτή την μαγεία/εμπειρία περιμένει ο καταναλωτής. Γιατί αφορά τους ομίλους; Γιατί πλέον η κάλυψη της ανάγκης πρέπει να έρχεται τόσο με εξατομικευμένο τρόπο όσο και πριν ακόμα φτάσει να είναι ανάγκη. Να υπάρχει μαγεία και εναλλαγή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Να καλύπτονται τα θέλω σου πριν καν τα σκεφτείς. Η πρώτη σου συμμετοχή σε αγώνα. Μια κρουαζιέρα για τη παρέα σου. Ένα ποτό δώρο στο εντευκτήριο. Κάτι. Αν δεν υπάρχει αυτή η μαγεία γύρω από το μαθητή, θα βρει κάτι άλλο.
6. Ζωή το δυνατόν πιο ελαφριά. Γύρω μας αλλάζουν ολοένα και περισσότερο τα μοντέλα και οι πιο νέοι προτιμούν να νοικιάζουν υπηρεσίες παρά να αγοράζουν προϊόντα και χειροπιαστά αντικείμενα. Το βλέπουμε εμφανώς στο κομμάτι των μεταφορών που το leasing ή οι λύσεις car/bike sharing κερδίζουν συνέχεια έδαφος. Αλλά και αλλού. Αφορά αυτό αυτούς που πουλάνε σκάφη ή και τους ομίλους; Και τους ομίλους. Γιατί ολοένα και λιγότεροι θα αποκτούν δικό τους σκάφος. Ποιος θα ελλιμενίζει ιδιωτικό σκάφος στον όμιλο; Πως θα αναπληρώσει το έσοδο αυτό ο όμιλος; Πως θα δικαιολογήσει ότι χρειάζεται λιμάνι; Το βασικότερο όμως: Πως θα καλύψει ο όμιλος μέσα από τα προγράμματά του την νέα αυτή τάση; Αν δεν την καλύψει, ο μαθητής…θα βρει κάτι άλλο.

Βασικό εδώ είναι να καταλάβουμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μάθει να κρίνει απόλυτα και αυστηρά. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εφαρμογές που έχουμε στο κινητό μας. Όλες κάθονται στην μεγάλη οθόνη του κινητού μας και την ευχρηστία ή την γενικότερη εμπειρία που μας δίνουν δεν την συγκρίνουμε σε σχέση με άλλες του ιδίου είδους. Την συγκρίνουμε γενικά. Στο σύνολο. Η εμπειρία που παίρνει κάποιος από τον ναυτικό όμιλο, δεν συγκρίνεται μόνο ανάμεσα στους ομίλους. Μάλιστα αυτό θα ήταν και δύσκολο, εκτός αν έχει δοκιμάσει και κάποιον άλλο όμιλο. Που και πάλι θα τον είχε δοκιμάσει σε άλλο χρόνο, οπότε και πάλι δεν ξέρει ποια θα είναι τώρα η εμπειρία. Δυστυχώς επίσης δεν συγκρίνει και με άλλα μόνο αθλήματα, που μπορεί π.χ. στο tennis club να έχει καλύτερα αποδυτήρια ή καλύτερο εντευκτήριο. Συγκρίνει με τις εμπειρίες και την διαχείριση που του προσφέρουν τα πάντα στη ζωή του. Η εξυπηρέτηση της Apple. Η διαδικασία πώλησης της Tesla. Η ευκολία της Booking στο να κλείσεις ξενοδοχείο. Η ευκολία της πληρωμής του Paypal. Τα πάντα στο κουβά. Είναι όλα πια άμεσα συγκρίσιμα.

Πρέπει να επενδύσουμε στην εμπειρία. Την γενιά αυτή, έτσι θα την κερδίσουμε σαν άθλημα.